Dwóch facetów. Wieloletni przyjaciele od dzieciństwa. Jednak jeden z nich niestety jest częściowo sparaliżowany, potrzebuje trochę pomocy w codziennym życiu. Pewnego dnia siedzą u niego na werandzie, sparaliżowany mówi: – Wiesz, co, mam pytanie – czy naprawdę jesteś moim przyjacielem? – No jasne stary, znamy się od dziecka, wiesz, że zrobiłbym dla ciebie wszystko! – Wiem, mój przyjacielu, wiem. Miałbym więc do ciebie małą prośbę. Czy przyniósłbyś mi z piętra skarpetki? Robi się trochę chłodno, a jak wiesz, ja nie jestem w stanie tego zrobić. – Stary, w ogóle nie ma o czym mówić. Skoczyłbym dla ciebie w ogień. – Dziękuje ci mój przyjacielu. Facet idzie na piętro, otwiera drzwi do pokoju, wchodzi i staje oniemiały. Przed oczami rozpościera mu się cudowny widok. Ddwie córki jego przyjaciela, młode, piękne jak marzenie, ubrane jedynie w bieliznę. Facet nie może oderwać wzroku, targają nim wyrzuty sumienia, w końcu to córki jego najlepszego przyjaciela, jednak w końcu poddaje się instynktom i mówi: – Wasz ojciec przysłał mnie, żebym się z wami przespał. – Niemożliwe! – mówi jedna. – Nieprawdopodobne! – mówi druga. – No cóż, jeśli mi nie wierzycie, zaraz wam udowodnię. Facet podchodzi do okna, otwiera je i krzyczy… – Obie? – Tak, tak, obie! Dzięki, stary!
Pobierz obrazek
0 komentarzy