Cytaty o przyjaźni, przyjaciel, cytat, uczciwość (134249)

Ty też masz kaca po PICOLLO?

Rozmowa z koleżanką - Widziałam Cię na spacerze z psem, bardzo urósł od ostatniego razu, jak go widziałam - Nie tylko on urósł, od ostatniego razu

Największą sztuką jest śmiać się zawsze i wszędzie... Nie żałować tego, co było... Nie bać się togo, co będzie!

Wszyscy jesteśmy DZIEĆMI na zawsze bez względu na wszytko...

Dobre momenty jak fotografie zbieram w swej głowie jak w starej szafie <3

Ludzie są przeważnie nieszczęśliwi, bo żyją nie po swojemu.

Niektórych ludzi nie da się zatrzymać, przychodzą po to, by odejść...

A ja patrzę na Ciebie, kiedy Ty słodko śpisz. Wiesz, gdy widzę jak śnisz, wiem że mam po co żyć. Inni gonią karierę, zabijają by żyć. A ja, ja mam Ciebie, cała reszta to nic.

Kochać to znaczy bezinteresownie pomagać drugiej osobie. Być zawsze obok niej, bo to miłość sprawia, że człowiek chce żyć - nie ma nic piękniejszego. Miłość uskrzydla i nadaje barw, ale wymaga też poświęceń. Nieraz trzeba z czegoś zrezygnować, żeby ta druga osoba była szczęśliwa. Przyjaźń, wierność, zaufanie, uczciwość i jeszcze wiele innych równie ważnych spraw potrzeba do tworzenia udanego związku. Gdy wszystko się wali i nie chce się już to właśnie ta druga, najbliższa osoba wyciąga do Ciebie rękę, bez najmniejszego zastanowienia, a później Ty robisz to samo. Próbujesz tej drugiej osobie pomóc, odbić się od dna. Moim zdaniem ten, kto kocha szczerze i jest kochany, jest najszczęśliwszy.

Poczułam się tak, jakbyś wlał w moje serce domestos, który wyżarł wszystkie, nawet najmniej ważne uczucia.

Kocham i jestem kochana. To wszystko. Takie proste, takie skomplikowane.

Im szczęśliwsi mogą być ludzie, tym bardziej nieszczęśliwi się stają.

Spotyka się dwóch malców przed przedszkolem. Jeden mówi: - Wiesz, że mój tata pływa w marynarce? - A mój w kąpielówkach.

Wiem, że trudno wymazać przykre wspomnienia. Są bolesne jak spacer na boso po rozżarzonych kamieniach.

Blondynka rozpoczęła pracę jako szkolny psycholog. Zaraz pierwszego dnia zauważyła chłopca, który nie biegał po boisku razem z innymi chłopcami, tylko stał samotnie z boku. Podeszła do niego i pyta: - Dobrze się czujesz? - Dobrze. - To dlaczego nie biegasz razem z innymi chłopcami? - Bo ja jestem bramkarzem.