Mem, melanż, domówka (48670)

Drzewo w pokoju...

Chcę na imprezę!

Gimnazjum niszczy ludzi!

Kiedy dwoje ludzi jest przeznaczonych by być ze sobą żaden wiatr, żaden sztorm ani żadna powódź tego nie zmieni. Miłość i tak znajdzie drogę.

Dyrektor szkoły przechodzi korytarzem obok klasy, z której słychać straszny wrzask. Wpada, łapie za rękaw najgłośniej wrzeszczącego, wyciąga go na korytarz i stawia w kącie. Po chwili z klasy wychodzi kolejnych trzech młodzianów, którzy pytają: - Czy możemy już iść do domu? - A z jakiej racji? - No... przecież skoro nasz nowy pan od matematyki stoi w kącie, to chyba lekcji nie będzie, prawda?

Nie mogę patrzeć na jedzenie...

I proszę spraw Panie, aby pojawił się Ktoś, dzięki komu moje życie przestanie być takie monotonne.

Marzenie jest jak mydlana bańka. Kiedy je chwytamy, pryska...

Żadne melanż nie może odbyć się beze mnie!

Nienawidzę ludzi, którzy myślą, że są lepsi od innych!

Zazwyczaj wybaczam, ale nienawidzę kłamstwa i o tym nigdy nie zapominam.

Wielu ludzi płacze wieczorami, intensywnie myśląc o tym, co ich boli, co nie pozwala zasnąć.

Czuję, że się rozpuszczam i znikam, bo jeśli na świecie nie ma nikogo kto cię kocha, czy w ogóle istniejesz?