Śmierć, przemijanie, życie, obrazki, aktor, cytaty, cytat (608997)

Wolę trampki niż nuty na obcasie :)

A gdyby tak, zrobić jeden dzień, raz do roku, w którym wszystkie sny stają się rzeczywistością! ? :*

Przepraszam, ale nie słucham opinii ludzi, którzy mieli w ustach więcej chujów niż ja frytek. Amen

Nie można zapomnieć tego co było. Nie możesz wymazać z pamięci tych wyjątkowych chwil spędzonych razem, ściskając się za ręce i uśmiechając do siebie. Nie da się ot tak żyć bez bolesnych wspomnień. Ale po co chcesz zapominać? Po to, by znów popełnić ten sam błąd drugi raz? Pamięć to coś cennego, a wspomnienia, nawet te, które otwierają stare, ledwo posklejane rany na sercu, pozwalają iść inną drogą, poznawać nowe ścieżki, dzięki którym możemy być szczęśliwi. Przeszłość jest kluczem do przyszłości, uczy nas, przypomina błędy i nie pozwala ich powtórzyć.

Potrzebuję mężczyzny, który obroni mnie przed pająkami.

Nie pozwól by Twoje życie straciło sens przez osobę, która po prostu nie jest Ciebie warta.

Początki są zawsze przerażające, a końcówki smutne, ale wszystko to, co jest pomiędzy sprawia, że WARTO.

Problemem nie jest to, co wy jecie, tylko to, co was zżera.

Pielęgnuj zatem uczucie przyjaźni nie pozwól jej odejść w obce świata strony bo z nią jest w życiu weselej i raźniej, gdy obok ciebie przyjaciel sprawdzony.

Cieszę się bo jest Ktoś, przy kim mogę być sobą. Mogę opowiadać o moich marzeniach, pragnieniach i nadziejach, a także o zwariowanych pomysłach. Mogę płakać i śmiać się głośno. Mogę przetoczyć się przez pokój w szalonym tańcu. Mogę być szczęśliwa i nieszczęśliwa, pewna siebie i zupełnie z siebie nie zadowolona. Nie muszę wkładać maski, lecz mogę być taka, jaka naprawdę jestem i jaka w danej chwili się czuję.

Bo kiedy Ciebie nie ma, gwiazdy nie mają w sobie tyle magii. W kolorach nie ma ich intensywności. W powietrzu nie ma świeżości. W wodzie nie ma orzeźwienia. Muzyka nie brzmi tak pięknie. Nie ma wiatru. Nie ma słońca. Nie ma mnie.

Życie jest tylko przechodnim półcieniem, Nędznym aktorem, który swą rolę Przez parę godzin wygrawszy na scenie W nicość przepada - powieścią idioty, Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.

Powiedzieliśmy sobie to "żegnaj" i nadal trzymamy za ręce. Nadal nie mamy odwagi rozpleść palców. Z upływem czasu zamiast się oddalać, to zaciskamy mocniej. Im bliżej końca tym dalej.

Dmuchanie