Śmieszne, wielkanoc, nienawidzę (669555)

Niech ten tydzień się już skończy -,- Nienawidzę Wielkanocy

Śmierć, ów proces alchemii na wspak, w którym złoto życia ulega rozbiciu na cuchnące składniki wyjściowe

Trzeba wziąć kawał marmuru i odrąbać wszystko, co w nim niepotrzebne.

Opłata za męską toaletę. Duży i mały penis.

Bo miłość znajdzie Cię w najbardziej nieoczekiwanym miejscu i czasie...

To jest beznadziejna miłość a ja w nią wpadam.

W końcu oszaleję z miłości i zamkną mnie w domu wariatów. "Zbyt mocno kochała". To będzie wyryte na moim grobowcu.

I żyli długo i szczęśliwie. Bo się rozstali w najwłaściwszym momencie.

Kogo szukasz? - Kogoś prawdziwego. Kogoś, kto nie musi niczego udawać i przy kim będę mogła być sobą. Kogoś bystrego, ale z dystansem do siebie. Kto nie wstydzi się płakać w czasie symfonii, bo rozumie, że muzyka czasem nie mieści się w słowach. Kto zna mniej lepiej niż ja sama. Kogoś, z kim mam ochotę pogadać z samego rana i przed pójściem spać. Przy kim czuję, że zna mnie całe życie, chociaż tak nie jest.

Czasem potrzebuję chwili dla siebie. Samotności, która pozwoli mi przemyśleć, zastanowić się, by potem móc spokojnie wrócić do ludzi...

Pamiętasz te czasy, gdy: - mając 10 zł byłeś/aś najbogatszy/a na świecie, - DUPA było najgorszym przekleństwem, - bierzcie po dwa, gdy rozdawałeś cukierki w klasie na swoje urodziny, - rodzice szantażowali cię tekstami: chodź, bo cię tu zostawię, bo pan/pani po Ciebie przyjdzie, itd. - gdy siniaki, zadrapania, otarcia były wyznacznikiem najlepszej zabawy, - gdy udawałeś pijanego pijąc sok z zakrętki, zakrętka była kieliszkiem, a sok alkoholem, - zabawa w: zamknij oczy, otwórz buzie, - kiedy dzieci z innego osiedla wydawały się, jakby były z innej planety, - kiedy bez piłki nie wychodziło się na dwór, - kiedy koc i poduszki były najlepszym materiałem na zbudowanie bazy, - kiedy bez telefonu wiedziałeś/aś gdzie znaleźć znajomych, - kiedy bałeś/aś się potworów spod łóżka, - kiedy słyszałeś/aś, że ktoś idzie do Twojego pokoju i udawałeś/aś, że śpisz, - kiedy świecące buty, były największym szpanem, - kiedy tekst z Tabalugi: Jakubie zrób mi loda, nie wzbudzał, żadnych podejrzeń, - kiedy karą w podstawówce było siedzenie z dziewczyną/chłopakiem, - kiedy na przerwach grało się w tzw. deptaka lub spychało się ostatnią osobę z ławki, - kiedy chciałeś zobaczyć chmurę z bliska, poskakać po niej, - kiedy: na niby, zastępowało jakąkolwiek rzecz podczas zabawy, - zakochana para Jacek i Barbara, - spacer po krawężniku, WIEDZ, ŻE TO JUŻ NIGDY NIE WRÓCI

Lepiej się nie odzywać. Zamknąć buzię, stulić pysk, ani mru-mru. Całe to gadanie w telewizji o sztuce porozumiewania się i wyrażaniu uczuć to bujda. Nikogo tak naprawdę nie obchodzi, co masz do powiedzenia.