Poczekalnia (574)

Wykreślić ze świata przyjaźń... To jakby zagasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie.

Gdy rozstajesz się z przyjacielem, nie smuć się gdyż w czasie jego nieobecności to, co w nim kochasz najbardziej, może stać się wyraźniejsze, podobnie jak góra wydaje się turyście większa, gdy patrzy na nią z doliny.

Są chwile piękne i zarazem wzniosłe, Gdy twarze płoną i są radosne. Serca kołaczą wtedy zgodnym rytmem, A miłość toczy swą odwieczną bitwę.

Bo życie to nie bajka o królewnie Śnieżce. Każdy je układa na osobnej ścieżce. A gdy ścieżki się złączą i połączą usta, Życie płata figla i zostaje pustka.

Są wiersze radosne, ale są i smutne. Zupełnie jak życie, które jest okrutne. Bo daje radość, uśmiech i nadzieję, Ale i odbiera i często się z nas śmieje.