Tak niewiele przecież trzeba, aby poczuć zapach nieba, i w miłości się zatracić aż do cna. Wzbić się w słońce jak motyle, i zapomnieć choć na chwilę, jak smakuje samotności gorzka łza...
Ciągle raniąc się słowami, skrzydła duszy odbieramy, by nie mogła w błękit marzeń wzlecieć znów, chociaż życie jest zbyt krótkie, by je zatruć naszym smutkiem, i w poduszkę żalem szlochać wciąż do snu.
W samotności piekła małe, wysyłamy się nawzajem, i choć bardzo się boimy sami być, znów kłamiemy, łamiąc słowa, i cierpimy wciąż od nowa, z bólu, który za uśmiechem ciężko skryć.
Wlazł kotek na płotek,CENZURA go młotek,siekiera dobiła i kotka zabiła. Kotek nieżywy wpierdolił w pokrzywy, w pokrzywach był rambo i wjebał go w czambo.
Ptaszek sobie frunie z dala, w górze słońce zap.erdala, żaba d.pę w wodzie moczy. Ku.wa! Co za dzień uroczy!