brak miłości (1693)

Tak bardzo chcę usłyszeć od Ciebie, że mnie kochasz.

Nigdy nie chciałam być najlepsza. Po prostu wystarczająca dla Ciebie.

Każdy Twój gest, każdy Twój ruch, najmniejsze drgnięcie. Mam teraz przed oczami jakby to było w tym momencie.

Miałam Go tylko polubić, a zakochałam się do granic własnych możliwości. Nawet nie wiedziałam, że tak potrafię.

Nie jestem wyjątkowy, co do tego nie mam wątpliwości. Jestem zwyczajnym człowiekiem o zwyczajnych myślach i wiodłem zwyczajne życie. Nikt nie postawił pomnika ku mej czci, a moje imię szybko pójdzie w zapomnienie, lecz kochałem, całym sercem i duszą, a to moim zdaniem wystarczająco dużo.