cierpienie

Nie zakochujcie się, bo to niszczy.

Dlaczego mi się zawsze musi coś zjebać, no dlaczego.!? Nie mogę być cholernie szczęśliwa, może nie cholernie, ale szczęśliwa tak po prostu bez żadnych problemów. Szczerze.? To ja mam już dość życia, tego świata. Najchętniej to bym uciekła gdzieś daleko, tak żeby nikt mnie nie znalazł. Może bym wtedy była szczęśliwa.? Bez ludzi którzy mnie ranią, bez szkoły która mnie męczy, bez miasta które mnie dusi. To moje szczęście, którego nie mam powoli mnie zabija.

Czasami dusisz w sobie silne emocje tak długo, tak wytrwale, że wystarczy maleńki pretekst żeby je z siebie wydusić, żebyś rozleciała się na małe kawałeczki.

Dlaczego ludzie doceniają bliskość innej osoby dopiero jak ją stracą? Żałują, że czegoś już nie ma dopiero jak się skończy? Boją się powiedzieć o swoich uczuciach tylko dlatego, że boją się odrzucenia? Te pytania są sensowe, gdyż nasz strach wewnętrzny nie pozwala nam czegoś zrobić, a potem żałujemy tego do końca życia..