cierpienie (31)

Nie rozumiem tylko jednego, dlaczego miłość temu, który zranił przypomina się wtedy, kiedy złamane serce zaczyna się zrastać.

Dlaczego mi to robisz?! Dlaczego muszę przez Ciebie płakać?! Wiesz w ogóle, że mnie ranisz? Aaa... sorry, zapomniałam ;c. Masz mnie w dupie ;.

Żyjesz? Zastanów się dobrze nad tym pytaniem. Czy żyjesz? Siedzisz wieczorem sama w pokoju, słuchasz dobijających piosenek i myślisz o tym co wydarzyło się w ciągu dnia, kilku dni, tygodnia lub miesięcy? W dzień chodzisz uśmiechnięta, ale tak naprawdę to tylko perfekcyjna gra pozorów? Odliczasz godziny do końca dnia, zachodu słońca? Wieczorem ból rozrywa Twoje serce i obolałą duszę?

Niektórzy pojawiają się znienacka. Mieszają, mącą w naszych sercach. A potem znikają bez pożegnań. Żadne czary, tylko nasza naiwność pozwala byle komu się oswoić.

Staram się, ale noce i wieczory są najgorsze, bo wtedy nie mam już siły się uśmiechać i udawać, że jest pięknie, bo nie jest, nie było i wcale nie zapowiada się na to, że będzie.