mem (8203)

Przechodzę kryzys ekonomiczno-seksualny patrzę do portfela a tam chuj...

I znów staramy się żyć normalnie, nie myśląc o tym co było, nie zwracając uwagi na to co dzieje się w naszych sercach. Staramy się o tym zapomnieć, z dnia na dzień jest nam coraz łatwiej. Przechodzi to w rutynę. Aż w końcu znów żyjemy normalnie. Znów starając się wyłączyć nasze uczucia. I tylko czasami, gdy się zapomnimy zagryzamy mocniej zęby, ściskamy w pięści dłonie starając się nie uronić łzy.

Ucieczka przed teściową

Najbardziej boli to że straciłam też przyjaciela i już nigdy nie będzie tak jak kiedyś.

- Zanim podejdzie pan do terminala proszę zdjąć sandały. A teraz skarpety. Proszę mi je oddać. Proszę teraz założyć sandały. Teraz nie będzie pan wyglądał jak debil. - Dziękuję za radę.