miłość (668)

Jesteśmy tylko ludźmi, których bogowie uformowali do miłości. Oto istota naszej chwały i naszej tragedii.

Jeżeli kochasz kogoś, bierzesz go całego z jego przyzwyczajeniami i jego obowiązkami. Bierzesz go z jego historią, jego przeszłością i teraźniejszością. Bierzesz wszystko albo nic..

Uczuć nie da się zmienić. Można je zaakceptować lub się z nimi pogodzić.

W każdym, nawet najbardziej cynicznym człowieku jest chęć przeżycia czegoś czystego i wzniosłego. Wielkiej miłości pełnej wielkich słów.

Starasz się, pomagasz, radzisz, jesteś, a i tak liczysz się dopiero, gdy mu się nudzi. Przykre.