przemyślenia (16)

Każdy z nas ma taki dzień że musi usiąść w samotności i przemyśleć co w ogóle robi ze swoim życiem.

Był. Był przez chwilę. Ale zniknął. Zburzył coś, co budowaliśmy razem. A raczej coś, co ja budowałam. Zniszczył więź, której tak naprawdę nie było. Ubzdurałam to sobie. Tak, ubzdurałam sobie, że mógł istnieć ktoś, kto mógłby kochać mnie tak mocno jak On. Mogłam się domyślić, że coś jest nie tak. Przecież zbyt często mówił mi to, co chciałam usłyszeć.

Czasami przychodzi taki moment, kiedy trzeba iść do przodu, pomyśleć czasem o sobie i zrozumieć, że nie wszystko trwa wiecznie.

Bo czasem potrzebujemy przerwy, aby zrozumieć i docenić, co jest dla nas ważne i jak wiele możemy stracić.

Poczułam że czas na krok do tyłu.