pustka (10)

Nienawidzę tego uczucia gdy nagle czujesz się przygnębiona bez żadnego ostrzeżenia bez oczywistego powodu. Po prostu to się dzieje czujesz się pusta i beznadziejna, czujesz się zmęczona tak jakbyś już nigdy miała nie ruszyć na przód. I kiedy ktoś pyta Cię co jest nie tak? Nie potrafisz odpowiedzieć bo nic nie przychodzi Ci do głowy. Wtedy zaczynasz nad tym myśleć... i w tym momencie po prostu zdajesz sobie sprawę, jak dużo rzeczy jest nie tak.

Było mi obojętnie i bardzo pusto, tak musi być w oku cyklonu. Absolutna cisza w samym środku szalejącego żywiołu.

To dziwne. Jaką wewnętrzną pustkę czuję. Kto wie, czy nie mieszka we mnie echo. Przypominam jednego z tych czekoladowych królików, które kiedyś sprzedawano przed Wielkanocą, tych, które były tylko słodkimi skorupkami, kawałkami pustego świata. Tym jestem. Kawałkiem pustego świata.

Brak tylko tej jednej osoby, a czujesz jakby cały świat był wyludniony.

Jesteś umalowana, na cacy wylansowana, tylko pusta i za bardzo cwana.