rezygnacja (9)

Żałuję, że odpuściłam. Jak ja nie lubię tego uczucia.

Przejmuj się, ale nie za bardzo. Przyjmuj odpowiedzialność, ale się nie obwiniaj. Chroń, ratuj, pomagaj, ale wiedz, kiedy zrezygnować.

Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

Niektórzy pytają: dlaczego z niego zrezygnowałam. Odpowiadam im: no bo tak. A tak naprawdę cierpiałam, bardzo cierpiałam, więc w końcu ne wytrzymałam!

W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to co Cię otacza i nie potrafisz już zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuję Cię już czy ktoś odejdzie, albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko.