rozstania (85)

I to jest cholernie niesprawiedliwe, że w momencie kiedy ja wylewam łzy w poduszkę ty sobie słodko śpisz.

I mimo wszystko wciąż jesteś osobą dla której zrobiłabym więcej niż dla pozostałych.

Trochę mi go brakuje, ale to kwestia czasu, a on był frajerem.

Mówią, że? czas goi rany. Każdego dnia budzę się rano i mówię sobie, że muszę być twarda, że czas zapomnieć i iść dalej. Mam wrażenie, że mi to wychodzi ale wystarczy mała rzecz związana z nim i wszystko wraca. Nigdy tak nie kochałam. Byłam najszczęśliwszą osobą. Jednak coś poszło nie tak. Obie strony zawiniły. Straciliśmy do siebie zaufanie. A ja wiarę, że może nam się jeszcze udać. Myślałam, że będzie lepiej, a mimo czasu, który upłynął, nie jest. Tęsknię za nim tak bardzo. Nie chcę zapomnieć! Nie mogę wymazać tego z mego serca i pamięci! Kochałam Cię miłością jaką nikogo do tej pory nie pokochałam. Nie chcę, aby to tak się zakończyło!

Czasami coś po prostu pęka. Bez żadnego powodu, nie ma zdrady, nie ma wielkiej kłótni czy rozczarowań. Z dnia na dzień zaczynacie się od siebie oddalać i nic z tym nie możecie zrobić. Próbujecie, ale jesteście już za daleko, by chwycić swoje dłonie. Nie umiecie nawet powiedzieć czy Wam przykro, bo ten koniec przyszedł tak naturalnie jak zmiana pory roku.