rozstanie (140)

- Wiesz co, już cię nie kocham. Spakuj swoje rzeczy i ma cię nie być jak wrócę - Załatwione - Życzę Ci długiego i nieszczęśliwego życia - To teraz chcesz żebym został? Weź się zdecyduj

Owszem, miała wspomnienia, ale wspomnień nie można dotknąć, poczuć ani przytulić.

Lada chwila zniknę Może zauważysz Może się zdziwisz co poszło źle Niczego nie wybieram Po prostu nie mam już sił dłużej walczyć

I gdzieś w środku był ten smutek, ta wiedza, że to i tak skończy się źle. Że ten ogień Was spali. Że macie w sobie za dużo prądu, że on może porazić Was samych.

Ulotny sen rozbudził zmysły i marzenia, wciąż wierzyć chcę w to coś, czego już nie ma.