rozstanie z chłpakiem (148)

Czasem życie się sypie i nie możesz nic poradzić, kiedy wszystko co kochałeś nagle zaczyna Cię ranić.

A ja nie potrafię o Tobie zapomnieć. I co mi zrobisz?

I znów staramy się żyć normalnie, nie myśląc o tym co było, nie zwracając uwagi na to co dzieje się w naszych sercach. Staramy się o tym zapomnieć, z dnia na dzień jest nam coraz łatwiej. Przechodzi to w rutynę. Aż w końcu znów żyjemy normalnie. Znów starając się wyłączyć nasze uczucia. I tylko czasami, gdy się zapomnimy zagryzamy mocniej zęby, ściskamy w pięści dłonie starając się nie uronić łzy.

Najbardziej boli to że straciłam też przyjaciela i już nigdy nie będzie tak jak kiedyś.

Zaboli, gdy uświadomisz sobie, że tak naprawdę nikt na Ciebie nie czeka...