samotność (72)

Bo choć zapomniał o nas świat, mokrzy od stóp do głów nie tracimy nadziei.

Myślisz, że nikogo nie potrzebujesz, dopóki nie zjawi się ktoś bez czyjej obecności nie potrafisz funkcjonować.

Bo masz przyjaciół, a kiedy się coś dzieje, to zostaje tylko garstka. Moi się sypnęli, i wiesz jak to jest, masz kurrwa masę znajomych, a potem nie masz nawet z kim na spacer wyjść.

Zapomnieć nie umiem, bo w głebi serca nie chcę

I nachodzi mnie ta chwila, że brakuje mi w łóżku mężczyzny. Żeby móc się do niego przytulić, żeby osłonił mnie przez tym dorosłym życiem, żeby się porozkoszować ciepłem drugiej osoby. Żeby się z nim kochać i wiedzieć, że stoi za tym fascynacja jakaś, jakieś uczucie.