samotność (95)

Nic nie czyni człowieka bardziej bezbronnym niż samotność, może tylko chciwość.

W kuchni samotnego mężczyzny

Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwolił mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłeś i żebyś mi powiedział dlaczego to zrobiłeś. Dlaczego mnie porzuciłeś?

Czasem pozwalamy Drugiej Połowie przejść obok, nie akceptując jej lub nie dostrzegając. Wtedy musimy czekać następne wcielenie, żeby się z nią ponownie odnaleźć. I przez własny egoizm skazujemy na najgorszą torturę, jaką wymyślił rodzaj ludzki: na samotność

Łatwo jest zapomnieć o kimś, kiedy ma się kogoś innego, a potem przypomnieć sobie wtedy, kiedy nagle zostaje się samemu.