wspomnienia (28)

Najgorzej jest widzieć pustkę w oczach, w których kiedyś widziało się cały świat.

Kiedy już zapomnisz, ja będę pamiętać... za nas oboje...

Tak bardzo nienawidzę siebie. Dlaczego? Dlatego, że kładąc się wieczorem katuje swoją psychikę wspomnieniami. Przed oczami mam obraz tego jak było kiedyś. Przypominają mi się te cudowne chwile i ryczę, jak dziecko - zatykając twarz poduszką, by przypadkiem ktoś nie usłyszał.

I chociaż wiem, że tamten czas już nigdy nie wróci to kurwa tęsknię do każdej chwili spędzonej razem...

Ile bym dała, żeby było jak dawniej...