związki (34)

U mnie już widocznie taka tradycja. Ci, z którymi się zżyłam odchodzą nie mówiąc: do jutra.

Bo tak to w życiu bywa, że ludzie przychodzą i odchodzą, mydląc oczy, że jesteśmy ważni, że nasze zdanie ma znaczenie, że to, że tamto, że sramto, a potem pyk i ich nie ma.

Nieważne jak byłoby źle, nieważne jak bardzo popękane byłoby moje serce. Wiem, że są takie osoby, dzięki którym na moim czarnym niebie znów wyjdzie słońce, a na mojej twarzy zamieszka uśmiech.

Najtrudniejsza z decyzji: próbować, czy zapomnieć i iść dalej?

Jeśli niesiesz ze sobą te same cegły z poprzedniego związku, nie oczekuj, że uda Ci się zbudować z nich inny dom.